Xi'an

Xi'an

(Donderdag 22-5)
Vandaag staan we weer vroeg op, na het ontbijt vertrekken we naar de luchthaven en nemen we de laatste binnenlandse vlucht naar Xi'an.
Het inchecken en boarden gaat allemaal erg vlot en voor we het doorhebben zitten we in de lucht en vliegen we weer boven de bergtoppen.

Op internet hadden we van te voren een kaartje van de metrolijnen in Xi'an opgeslagen, erg handig.. Dachten we....
Want het mooie was, van de 7 lijnen die er op dat kaartje stonden, waren er maar 2 in gebruik en dan waren er hierop nog stations niet in gebruik.
Dat hield dus in, dat de verbinding vanaf de luchthaven met metro en/of trein dus helemaal niet bestond!!!!
Toen stonden we daar, op de luchthaven, zonder een plan B :)

We vroegen een passerende Chinese man of hij ons kon helpen. Hij sprak maar een paar woorden Engels en kon ons duidelijk maken dat we hem moesten volgen naar de vertrekhal. Hij bracht ons vervolgens naar een informatiepunt.
De dame achter de balie kon ons vertellen hoe we in Xi'an konden komen, namelijk met een airport bus.
Na een buskaartje te hebben gekocht gingen we in de juiste rij staan, de bus in om vervolgens na een busreis van een uur te worden afgezet bij "Bell tower" midden in het centrum, binnen de stadsmuren, van Xi'an.

Vanaf hier konden we één halte met de metro naar de plaats van ons hostel. Maar... waar was de metro?!? Zo goed als het werd aangegeven in Hong Kong en Chengdu, zo slecht was het hier aangegeven!
Na een flink stuk te hebben gelopen met de zware backpacks en overige bagage vonden we uiteindelijk een metro!
Toen we een kaartje wilde kopen kwamen we erachter dat de namen op het kaartje van internet NIET! overeen kwamen met de namen op de automaat.. Ja, we hadden hem op "Engels" gezet ;)
Dus na wat ?? en vergelijken zijn we er uiteindelijk uitgekomen en konden we de metro in!

Waar we in Jiuzhaigou de jassen aan moesten, konden we ze hier weer opbergen. We moesten weer gaan wennen aan temparaturen van 25 en hoger!

Eenmaal aangekomen op het juiste station en na het vinden van de juiste uitgang (het waren er 4) konden we gaan zoeken naar het hostel.
Maar de winkels op de hoek konden ons niet vertellen waar het hostel was... Het hostel was tenslotte maar 50 meter van de metro vandaan...
Omdat het dichtbij moest zijn vroegen we het een passerende Chinese meneer, die redelijk goed engels sprak, hij wist het niet precies maar belde voor ons het hostel (we hadden alle contactgegevens van internet meegenomen, inclusief Chinese vertaling).
Na wat onverstaanbaar gebrabbel zei hij dat we mee moesten lopen en waar we rechts waren gegaan bleek dat we links hadden moeten gaan en zagen we direct de borden naar het hostel (Ancient City International Youth Hostel)
De vriendelijke meneer liep mee tot aan de deur en wenste ons een prettige reis verder.

De Chinezen hebben (voor ons) vreemde gewoontes, dringen altijd voor... Stefanie kan daar soms erg agressief van worden en bij ,bijvoorbeeld, het pinnen toetsen nog net geen pincode voor je in. Verder zijn de meeste wel erg behulpzaam en gastvrij ingesteld.

Eenmaal ingecheckt frissen we ons op en gaan we Xi'an verkennen.
We brengen een bezoekje aan de Bell Tower, Drum Tower en fietsen over de stadsmuur, een fietstocht van 14 kilometer!
Nadat we moe, bezweet maar voldaan van de fiets afstappen, lopen we terug naar het centrum. Na een welverdiende koffie van de Starbucks (die vind je in alle grote steden en we hebben er al regelmatig koffie gehaald) lopen we de Moslimwijk in.
Het is net een bazaar in Turkije of Egypte met allemaal winkeltjes in smalle straatjes met souvenirs. Ook zijn hier veel eettentjes en aangezien het tijd was voor het avondeten, hebben we gelijk wat te eten gekocht. Het was lekker, aardappeltjes met verschillende kruiden.

Het was inmiddels ook donker geworden en dan zijn zowel Bell als Drum Tower erg mooi verlicht. Nadat we de torens bekeken hadden in het donker, zijn we door de moslimwijk weer teruggelopen naar het hostel.
Na wat biertjes in de gezellig bar zijn we lekker gaan slapen. Het bed was echt fantastisch!

(Vrijdag 23-5)
De volgende ochtend ging de wekker weer op tijd... Ja, uitslapen zit er niet echt bij deze vakantie :)
Vandaag gaan we een bezoek brengen aan het Terracotta warriors and horses.
Helaas regent het, maar we trekken de poncho's aan en vertrekken!
Het hostel had ons uitgelegd hoe we bij het leger moesten komen en dus liepen we naar de bushalte.
Voor 2 yuan werden we per bus naar het station gebracht waar we moesten overstappen op een andere bus. Maar er stopte zoooo ontzettend veel bussen en het was alleen maar harder gaan regenen dus besloten we een taxi aan te houden en ons voor veel te veel yuan (200, in Nederland kunnen we voor hetzelfde bedrag niet eens met een taxi Rotterdam uit) te laten brengen.

Toen we na 40 minuten aankwamen op de plaats van bestemming liepen we richting de ingang van het park. Maar toen we daar aankwamen bleek dat de kaartverkoop op het parkeerterrein was (of busstation, dat is ons nooit duidelijk geworden). Maar alsof het vaker gebeurde stonden er ineens mensen voor onze neus die ons een kaartje aanboden om het park in te kunnen.
Je raad het al... ze waren natuurlijk duurder dan aan het loket, hahaha slimme mensen. Aan het loket kosten de kaarten 150 yuan en wij konden ze kopen voor 160 yuan, maar ik liep dan liever terug en de prijs zakte naar 155 yuan.
Totaal op twee kaarten zou dat dan 10 yuan extra zijn en dat was ongeveer 1euro.
Dus ipv terug te lopen, kochten we een toegangskaart.
Dat ze maar rijk mag worden :)
Chinezen overdrijven graag met tijd, want het loket was wel 30 minuten lopen... maak er maar 5 minuten van met onze Hollandse benen!

Eenmaal binnen gingen we alle putten langs.
Bij put 2 en 3 kon je rondom lopen, maar bij put 1 hadden ze de helft afgezet, in combinatie met regen en egoïstische Chinezen was het dus dringen geblazen!!
Inmiddels nemen we wat gewoontes van de Chinezen over dus we duwen net zo hard terug en bij het nemen van foto's houden we er alleen rekening mee dat wij een goede foto hebben.
Zo ook hier.. Voor degene die Stefanie een beetje kennen kan je er wellicht een voorstelling bij maken als we zeggen dat ze zich overal tussendoor propte en zich weinig, of eerder gezegd niets, aantrok van de kleine Chinezen.
Ze draaide zich om (met gevulde rugtas) en liep gewoon een rechte lijn naar haar doel (echt een Chinese gewoonte overigens) waarop Martin links en rechts Chinezen zag omvallen (kegeleffect zoals in een cartoon) en niet meer bijkwam van het lachen.

Het leger was erg indrukwekkend, maar beide vonden we het wat tegenvallen.
We hadden wel verwacht dat er een put was met alleen maat warriors and horses, maar dit was niet het geval. Optisch bedrog vanuit boeken en plaatjes.
We vonden het mooi om te zien dat alles in stukjes lag en ze het langzaam in elkaar aan het zetten waren. Zeker wel iets wat je gezien moet hebben.
Zeker als je nagaat dat keizer Qin Shi kosten noch moeite bespaarde om zijn erfenis achter te laten. Hij huurde 36 jaar lang 700.000 mensen in om alles te laten bouwen. En toen de keizer overleed werden al deze arbeiders en zijn 48 vrouwen, met hem, levend begraven.

Nadat we alles hadden bekeken gingen we terug naar Xi'an, maar deze keer met een bus. Dit kostte maar 18 yuan, dus we hadden wat geld kunnen besparen op de heenweg. Beter verwend dan verwaarloosd zullen we dan maar zeggen!
Na 1,5 uur waren we terug in de stad, waarna we met de metro richting een pagode gingen net buiten de muren.
Toen we waren uitgestapt en weer moesten lopen hadden we helemaal geen zin meer om nog veel te lopen en we besloten niet naar de pagode te gaan. We namen de metro naar Bell Tower en daar liepen we via de starbucks door de Moslimwijk om de moskee te gaan bekijken. Het was inmiddels gelukkig droog.

Anders dan wij een moskee kennen was deze in Chinese stijl opgebouwd en leek de minaret op een pagode (helaas stond deze in de bamboesteigers).
Het blijft gek om een Chinese vrouw te zien met een hoofddoek of Chinese mannen met zo'n typisch Arabisch hoedje op.
Naast de Chinese tekens op de moskee, zie je ook Arabisch schrift uit de Koran, wat we al zeiden... Het blijft een apart gezicht.
Bij moslim denk je toch bijna, wij althans, altijd aan de landen in Afrika, Verenigde Emiraten en de landen zoals Turkije, Sirïe, Pakistan e.d. niet aan China :)
Deze moskee is de grootste in China en wordt nog steeds gebruikt.

Na het bezoek aan de Chinese moskee zijn we teruggelopen naar het hostel waar we lekker een pasta hebben gegeten. Nog even Expeditie poolcirkel op de ipad gekeken (het is gewoon spannend en we moesten weten of Mark Huizinga de finale zou halen :D) en na een FaceTime gesprek met beide ouders lekker gaan slapen op het heerlijke bed!

Inmiddels zitten we in de trein en gaan we met een snelheid van ongeveer 300km/h tussen het, toch wel saaie, landschap naar Beijing waar onze vriendin Jenny inmiddels al is gearriveerd.
Kom maar op met de Peking duck en opera :)

Tot de volgende update!

Oja Siebe... Mijn naam is Stefanie en geen Stephanie :)
Jij mag Steef zeggen om het makkelijk te maken